φανεροβιοτικός

-ή, -ό, Ν

όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τα καταφανή, τα έκδηλα φαινόμενα τής ζωής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φανερός + βιοτικός].